Contoh Cerita Rakyat Dalam Bahasa Jawa

Asal Muasal “DesaKalikebo” Trucuk,Klaten

Jaman biye ning sawajinin desa. Ana petani sing jenenge pak welas. Pak welas kangelan nggarap sawahe amarga jaman kuwi isih mangsa ketiga sing dawa banget lan ora ana banyuning ngendi-endi. Pak welas ngingu kebo sing biasane kanggo mbajak sawah tapi pak welas ora bias ngenehi pangan kebone amarga suket-suket sing dadi pakanane kebo saben dina wis padha garing.

Pak Welas nduwe anak barep sing jenenge Marni. Ing sawijining dina Marni ngeterake rantang menyang sawah kanggo pak welas. Sakwise pak welas mangan,  marni nangis ing ngarepe pak welas lan cerita kadadean apa sing nggawe sedih marni. Marni cerita karo pak welas amarga ora duwe banyu kanggo nyuci klambi. Deweke gur duwe banyu sak genthong, kuwi wae kanggo masak sabendinane. Sak banjure cerita marni isih tetep nangis ora mandheg- mandheg .Nganti ilune marn inetes ing sawah lan dadeake sawah kuwi dad ikali gedhe. atine pak welas langsung seneng amarga sawahe kebak banyu.  pak welas ngucapake matur nuwun marang marni.

Sakwise kuwi pak welas ngedusi kebone ing kali kuwi .Marni melu seneng amarga deweke bisa nyuci bajune sing wis numpuk. Ora suwe saka kadadean kuwi akeh warga sing pada teko arep njupuk banyu sing anaing kali. Warga rebutan njupuk banyu amarga ora pingin keentekan. Ananging supaya banyu ora entek lan kabeh warga kebagean, pak welas ngenehi persyaratan yaiku minggu ngarep warga kudu nggowo kebone dewe-dewe kanggo diedusi bebarengan karowarga-warga liyane. Warga pada setuju karo persyaratan kuwi.

Sakwisedina sing wisditentoaketeko, wargangumpulkaronggowokebonedewe-dewe,kanggo di dusiing kali gedhe. Tapiorasuwesakakuwianaudanlanpetirngenekikebonduwekewarga.Kebo-keboduwekkewargamalehdadiwatuingjero kali kuwi.Sakakadadeankuwiwarganjenengidesakuwikantisebutan “Kalikebo” yaiku“Kali” sing artine Sungai lan “Kebo” singartinyaKerbau.